Կատակը
Ձմռան պարզկա կեսօր է․․․ Սառնամանիքը սաստիկ է, ճռճռան: Նադենկան բռնել է ձեռքս, և նրա քունքերի գանգուրներին ու շրթունքից վերև աղվամազերին արծաթագույն եղյամ է նստել։ Մենք բարձր լեռան վրա ենք։ Մ
Կարդալ ԱվելինԱրունդատի Ռոյ. էսսե
Հնդիկ գրող, քաղաքական գործիչ Արունդատի Ռոյին շնորհվել է Եվրոպական էսսեների 45-րդ մրցանակ
Կարդալ ԱվելինՀանդիպում
Չգիտեմ, թե ոնց հասա այստեղ։ Սարսափելի տեսարան է։ Միշտ սիրել եմ այս կամուրջը, բայց հիմա վախվորած եմ նայում ներքև։ Այս ի՞նչ են ստեղծել մարդիկ։ Մի ժամանակ քարայրներ ու ժայռեր էր պետք հասնել նման հոգեվիճակում, իսկ հիմ
Կարդալ ԱվելինՕրհնված ես…
Ատամնաբուժարան
-Սոված ա,-Սոնան զսպում էր արցունքները:
-Չէ, ատամ ա հանում,-Դավիթը վեր կացավ մահճակալից:
Կարդալ Ավելին