Որտեղ ասես չես գտնի հայերիս մասին հիշատակություններ, երբեմն՝ ամենաանհավանական և անսպասելի վայրերում։ Լատվիացի բանաստեղծ և գրող Ալեքսանդր Չակսի «Վաճառողուհին» (1929) բանաստեղծությունում այսպիսի տողեր կան․

Դանակն էր սրում, երբ արևը մայր մտավ՝ հանգիստ թողնելով շոգից խեղդվող քաղաքը: Դանակը մաքուր շվեյցարական էր՝ ծալովի, մուգ կարմիր, վրան սպիտակ խաչ: Դեռ բանակից մոտն էր: Մեջը նաև խցանահան կար, շշերի, պահածոների բացիչներ, մկրատ, բիզ, պտուտակահան, խ�

«ArtCollage»-ը ներկայացնում է Գեղեցիկ Մարգարյանի «Այդպես լինում է» պատմվածքի երրորդ՝ վերջին մասը: Պատմվածքի առաջին

Երբ սուրբծննդյան օրերին Աստվածաշունչ կկարդաք ու նրա բառերը մտքում՝ Օրփեոսի գիրկը կընկնեք, ու Տերը կորոշի ձեզ հյուր գալ երազում, լարե՛ք ձեր հիշողությունն ու բանականությունը՝ նրա դասը լս�

Ամանները պիտի լվար: Եկան, կերան, խմեցին, գնացին: Մենակ Լիզան ասաց. «Ի՞նչ կա օգնելու», բայց Լիզան այն կանանցից էր, որ ամուսնուն չէր սիրում, պարզապես չէր բաժանվում, որովհետև «այդպես ճիշտ չի»: Տորթ էլ կերան՝ շոկոլադով ու բանանով, ինքն �