Դրախտի երկու կանայք

Տուն մուկ էր մտել: Հենց այն օրը, երբ թշնամու վերջին ռմբակոծությունից հետո փլուզվեց քաղաքի միակ գունավոր շենքը՝ գրադարանը, որի պատերին հիմնականում անտաղանդ նկարիչները պես-պես գույներով պատկերել էին հիմնականում տաղանդավոր գրողներին

Կարդալ Ավելին

Տատիկը վերջանում է…

Վերջացումներ լինեին բոլոր մահերը…

Ինչպես մի օր պապս վերջացավ: Գիտեր, որ վերջն է, ու լուռ էր, հարցնում էի մահճի մոտ ն

Կարդալ Ավելին

Նրանք ուզում էին ժպտալ

Ցեցը կերել էր կարմիր շորը: Երկու անգամ էր հագել. մեկը երբ պապան էն ժամանակ Չեխոսլովակիայից բերեց, ու մաման ամբողջ գիշեր, սովետական արդար օճառով ու ավելի արդար ձեռքերով վրայից քերեց պապայի մուգ կապույտ ճամպրուկում հալված  շոկոլադի հետքեր

Կարդալ Ավելին

«Էս գյուղն ինչո՞ւ գերեզմանատուն չունի, հայրի՛կ...»

2018 թվականի ամառն էր. Հաթամաց Վալոդը՝ ֆիզկուլտուրայի հանրահայտ ուսուցիչ Վոլոդյա Հարությունյանը, Վաչագան տղային ասաց.

-Հազիվ Մեսրոպն էլ ստեղ ա, Սաթիկին էլ պարտա

Կարդալ Ավելին

Ռադիո երջանկություն

Հերթական ընտանեկան կռվից հետո փախել եմ տնից, եղանակը սրտովս է, հոկտեմբերի մեղմ արևի ցանցի վրա ճոճվող ծառերի շարասյանն եմ նայում երկար,

Կարդալ Ավելին