Պահարանը․․.

Ընդամենը 30 րոպե պետք եղավ, որ փոխվեր իր մասին ունեցած իր կարծիքը…

Մեղմ եղավ ասվածը: Ուզում էր ասել, որ ինքն իր աչքի գրողը դարձավ…

Կարդալ Ավելին

Հիշողության ավետարան

Չի ծնվել, չի մեռել, բայց բոլորը գիտեն նրա մասին, բոլորը հիշում են, ո՞վ է , դե՛, երեխաներ գուշակեք, երեք րոպե ժամանակ ունեք, առաջինը ճիշտ պատասխանողը կստանա մրցանակ: Երեխաները միաբերան

Կարդալ Ավելին

Ձեռք չտա՛լ

Ծովից հենց նոր խլված մարգարտախեցի հիշեցնող կոնֆետի վազը տուն բերեց պապան: Սիրում էր փողոցում ընկած ամեն բան, որ ոչ այնքան արժեքավոր, որքան սիրուն էր թվում, բերել տուն: Անցած անգամ, օրինակ, դելֆինի պոչով մանկական ծծակ էր բերել, մտավ տուն ու ար

Կարդալ Ավելին

Մի իմաստուն ծերուկի հիշողությունները

 

Ես շատ իմաստուն ծերուկ էի։

Այժմ արդեն այն չեմ, համարեք նույնիսկ, որ ես չկամ։ Բայց մի ժամանակ, երբ ձեզանից

Կարդալ Ավելին

Ներս գալուց առաջ

Նա միշտ նստում էր պատուհանի գոգին․ այն կողմում, ուր արևը մահանում էր օրվա վերջին, ինչպես հոգնած թիթեռնիկը՝ ապակու վրա: Նրա ձեռքերը կային, բայց չէին շոշափում, նրա աչքերը կային, բայց չէին տեսնում, միայն հիշում էին:

Կարդալ Ավելին

Կարդացեք նաև