Ծաղկավոր շորով

Շորերը կոկիկ դասավորեց դարակում: Մի շորեր էլ լինեին: Սև, վրան լայնացած շրջազգեստ, մոխրագույն պիջակ, հագին եղած միակ ծաղկավոր շորը, մեկ էլ օժիտում եղածը: Ցեցի դեմ բաց սրվակով օծանելիք դրեց դարակում ու պինդ փակեց պահարանը: Սկոչով: Հետո վերցրեց

Կարդալ Ավելին

Հրաժեշտի ժպիտ

Թորոսի սենյակը միշտ կիսամութ էր։ Ցերեկներն արևն էր փորձում նեղ պատուհանը ծածկող մուգ շագանակագույն վարագույրը ճեղքելով՝ մի գրամ լույս ուղարկել բաց կանաչ խամրած պաստառով պ

Կարդալ Ավելին

Օրն ուրբաթ էր...

Քանի դեռ աշխատանքային շաբաթը հնգօրյա չէր դարձել, Սեդան, մեղմ ասած, տանել չէր կարողանում ուրբաթները: Ուսանողության տարիներից եկած բան էր: Վերջին՝ շաբաթ օրը, վերջին շնչում էր դասի, հետո արդեն՝ աշխատանքի գնում, սպառված, մի կերպ:

Կարդալ Ավելին

Գարշահոտ գետերն էլ են թափվում ծովը

Բացի յոթանասունմեկ հազար հինգ հարյուր վեց բնակչից, ոչ մի հետաքրքիր բան չկար քաղաքում: Սովորական, անգույն շենքեր էին՝ առանց ճարտարապետական յուրահատուկ ձեռագրի կամ ոճի, որևէ տեսակի թատրոն կամ ժամանցի վայր չկար, նույնիսկ սրճարաններ չկային. խ

Կարդալ Ավելին

Ո՞րն է տառապանքի վերջին ուղին

Երկու դարի արանքում,
Երկու քարի արանքում,
Հոգնել եմ նոր ընկերի
Ու հին ցարի արանքում

Կարդալ Ավելին