Սերգեյ Փարաջանովի այս լուսանկարը, որը դերասանուհի Սոֆիկ Սարգսյանը պահում է ալբոմի առանձին մի անկյունում`հնարավոր ապահով մի տեղ, անձամբ ռեժիսորն է նվիրել իրեն 1978-ին: Սկզբում ստորագրել է, հետո`թողել այն քիչ բաներից մեկը, որը խառնակ այ�

«Մեծ ուրախություն էր ինձ համար, երբ Լենինականում ապրելիս ծանոթացա հողի ծնունդ, ազնվական, ցեղական դրոշմով ուշագրավ, տաղանդավոր նկարիչներ Օնիկ Մինասյանին և Աշոտ Մել

Կյանքում ամեն ինչ կարելի է կորցնել, բացի հույսից

«Հիշողության ուժը». վերջերս Ստեփանակերտում

-Фрунз, Фрунз, это же Фрунз,- վանկարկումները, որոնք հնչում էին 1977-ին Ռուսաստանում պարզապես ամեն քայլափոխի, մինչև հիմա էլ ֆիլմի դիմահարդար Անահիտ Աղաջանյանի ականջներում են: Այս լուսանկարում Մհեր Մկրտչյա

«Անցյալը մեռած չէ։ Այն նույնիսկ չի անցել», -իր վեպերից մեկում գրում էր Ուիլյամ Ֆոլքները։
«Մենք տարօրինակ ձևով ենք ժառանգում անցյալը։ Մանկության պատմությունների, պղտոր հին բաժակների, դեղնո