Մենք ու մեր ողնաշարի ցավը. Այդքան մոտ ու հեռու Մեղրի

Մեղրին այն ազատությունն է, որը լավ չենք ճանաչում

«Պետք է հայրենիքդ ճանաչես, որ սիրես»․ ասում էր երջանկահիշատակ Սամվել Կարապետյանը։
Որքանո՞վ ենք ծանոթ մեր մի բուռ հայրենիքին, որքան ենք սիրում այն։

Մեղրիում գոնե մեկ անգամ լինելուց հ

Կարդալ Ավելին

Մայրիկը՝ Օլգա Թումանյան

Թումանյանի ժառանգության պահապանը

Թումանյանների տուն հերթական այցելության ժամանակ դեռ մուտքից Խրիմյան Հայրիկը լսում է աղմուկ-աղաղակ, տեսնում է մեծ ու փոքր բազմաթիվ կոշիկներ։ Կիսաշփոթված նայում է տիկին Օլգային ու ասում՝ գիտես, ապահար

Կարդալ Ավելին

Համբուրված ըլլայինք ամենազոր հարալեզներե

Մինչև մեռնելը ապրել է պետք նախ

Քանի դեռ Փոքր Մհերը դուրս չի եկել ու աշխարհի ջարդը չի տվել, չի քանդել, որ վերակառուցի, քանի դեռ մենք ապրում ենք անմահության, վերակենդանանալու սրբացրած հավատով, այս ապրվող կյանքի համար պ

Կարդալ Ավելին

Հրաժեշտ «Թանգարանի զինվորին»

«Սարյանի վերջին բախտը»

1990-ականների մութ, ցուրտ ու անհրապույր Երևանում Հայաստանի ազգային պատկերասրահը մայրաքաղաքի հատուկենտ լուսավոր ու ոգեշնչող հասցեներից էր, արվեստասերների հավաքատեղին, գորշ իրականությունից փախուստի ամ

Կարդալ Ավելին

Կեսարիայի հայերեն լռությունը

Մի ուրիշ Կեսարիա է այսօրվա Կեսարիայի մեջ

Հրաշալիքների ու հեքիաթների աշխարհ Կապադովկիայի երբեմնի կենտրոնը՝ Կեսարիան, որպես քաղաք և որպես երևույթ, չնայած իր անվանը, երբեմն անկեղծ զարմացնում է իր հայկականությամբ։

Կարդալ Ավելին

Կարդացեք նաև