«Ինձ ինչ-որ տեղ ես մոռացել։ Թանձրացել է մրուրը ներսումս։ Մենք նյույորքյան գիշերների անծանոթների պես համբուրվեցինք ու մոռացանք իրար քաղցր-քաղցր։ Իսկ մենք լուսին պիտի գնայինք։ Լուսնի վրա սուրճ չե՞ն խմում»։

Այս դպրոցում միակ տրանսպորտային միջոցը ցախավելն է։ Սա Հոգվորթսն է։ Հեռահայտնվե՞նք այնտեղ։

«Հարրի Փոթերի» աշխարհանվաճման գաղտնիքը բոլորիս է հետա

Հրանտ Մաթևոսյանը և էքզիստենցիալ մի քանի հարցեր