Չեմ հիշեր կոր, Կոստան, մեղքցի ինծի, ես իմ «Հայր մերս» չեմ հիշեր կոր… Ան ատեն ֆրանսերեն սկսավ արտասանիլ իր թավ ձայնով, և հայը խոսքերը կրկնեց, շունչ առ շունչ։

Շահան Շահնուր

Չեմ դավաճանի ո՛չ այս թշվառությանը, ո՛չ այս գեղեցկությանը

Եվ եթե մարդ համառություն չունի և չունի այն, որ անվանում ենք հայրենիքի սեր, այստեղ չի կարող ապրել։ Այստեղ ապրելու համար սեր պետք է, կրակ պետք է, եզան ճակատով խևություն պետք է։

Կոստան Զար

Վիլի՜ն՝ տե՛ր-տե՛ր, բարի՜-բարի՜, ճերմա՜կ-ճերմա՜կ

«- Տե՞ր ես:

-Տե՛ր եմ:

Այն այսօր էլ կարմիր գույն ունի

Ի՞նչ կպակասեր աշխարհում, եթե Սաթենիկ բաբոն իր թոռնուհուն քնեցնելիս Կոմիտաս չերգեր:

Ի՞նչ անուն կունենար դասական երաժշտու�

Եվ եթե նույնիսկ չհասնեմ լույսին, զուր չէին բոլոր աղոթքներս, Տե՛ր:

Մատենադարան կառուցող ճարտարապետի հայացքով, տրամաբանությամբ, Ճարտարապետական համաչափությունների, կշիռների չափումներով Արթուր Մեսչյանը տողը տողի վրա է շարում, որ ճիչը՝ աղոթք դարձած, հասն