Տարիներ առաջ, երբ առաջին անգամ ոտք դրեցի Սասուն, շատ բան այլ էր։ Մուշը դեռ անշուք մի պողոտա էր, Տալվորիկ գրեթե ոչ ոք չէր գնում, Գդորնիի կամուրջը չէին պայթեցրել, Ինգեղի տաճարը չէին պեղել, իսկ Խուլբում դեռ նոր-նոր էին սկսել միրգ ուտել՝ տարիներ �

Դատարկ է Տալվորիկը։ Բայց և փառավոր։ Մի ամայի խորությամբ, մի երևելի լույսով ու սարսափելի գեղեցկությամբ գալիս ու տպվում է հոգուդ մի երեսին ու գնում։ Գնում է, որովհետև Տալվորիկը շատ լինել չի կարող։ Ինչպես վայելքը մարդու կյանքում պետք է չափ ու

Երեք անուն ունի Արխունդը, ինչպես գրեթե բոլոր գյուղերը Սասունում։ Հայերեն՝ Արխունդ, քրդերեն՝ Հերենդ, թուրքերեն՝ Աջար։

Սասունցիների մեջ մի «վեճ» կա, որի մասին ոչ ոք չի խոսում, որովհետև արյան գետեր հոսած այս լեռներում համերաշխությունն ամենից վեր մի բան է։

Մոտկանը վերջը Սաս�

Իր անծայրածիր խորությամբ ու հոգսաշատ երկնքով սկսում է վար տարածվել խանձված Մշո դաշտը, անվերջ, անվերջ ձգվելով Խնուսի ճաղատ լեռներից դեպի ներքև՝ արևմուտքում թողնելով Բյուրակնի լեռները, ներքևում՝ Արևելյան Տավրոսի խորդուբորդով պատնեշ դնելո