«Կանգնե՛ք, ես բան ունեմ ասելու»․․․

«Թո՛ղ իմ ստորագրությունից մահանա պատերազմը, իսկ իմ մահը թո՛ղ լինի հանուն խաղաղության»

Հրանտ Դինք, 1996

Վերջերս ինքնությունների մասին տարբերվող բաներ ասելը նորաձև է, երբեմն էլ՝ արդեն ձանձրալի։

Ինչպես մեկ անգամ արգենտինահայ հեղինակ Ավո Հաջյանն ասաց. «Չգիտեմ ի

Տարիներ առաջ, երբ առաջին անգամ ոտք դրեցի Սասուն, շատ բան այլ էր։ Մուշը դեռ անշուք մի պողոտա էր, Տալվորիկ գրեթե ոչ ոք չէր գնում, Գդորնիի կամուրջը չէին պայթեցրել, Ինգեղի տաճարը չէին պեղել, իսկ Խուլբում դեռ նոր-նոր էին սկսել միրգ ուտել՝ տարիներ �

Դատարկ է Տալվորիկը։ Բայց և փառավոր։ Մի ամայի խորությամբ, մի երևելի լույսով ու սարսափելի գեղեցկությամբ գալիս ու տպվում է հոգուդ մի երեսին ու գնում։ Գնում է, որովհետև Տալվորիկը շատ լինել չի կարող։ Ինչպես վայելքը մարդու կյանքում պետք է չափ ու

Երեք անուն ունի Արխունդը, ինչպես գրեթե բոլոր գյուղերը Սասունում։ Հայերեն՝ Արխունդ, քրդերեն՝ Հերենդ, թուրքերեն՝ Աջար։