Հացով հոգիները
Հացի մասին գիտակցական կյանքիս առաջին հիշողությունը տատիկիս հետ է կապվում: Մշեցի Սարինգյուլ տատս ամեն ինչն էր հացով ուտում՝ անգամ յոգուրտը: Իսկ մենք ծիծաղում էինք:
Կարդալ ԱվելինՀադրութի «օրը». «Կամ լավ պիտի լիներ կա՛մ ոչ մի բան»
«Այսօր Հադրութի օրն է». ասում են շրջափակված քաղաքի «հյուրերը»՝ տեղահանված հադրութցիները:
Ո՛չ «հետ
Կարդալ ԱվելինԲլոկադայի հին ու բարի «քաղցրությունը»
Միատոն, միատարր ու «միանվագ» բան չէ բլոկադան, ինչպես շատերին թվում է: Անսպասելի կամ սպասված ու հետո կամաց-կամաց նորմալիզացվող և եթե կուզեք՝ բթացնող իրականություն, երկարատև, չափազանց երկարատև լռո
Կարդալ Ավելին«Լուկա»՝ ճեղքելով շրջափակումը
Սերն է պակասել, ժողովուրդ, սերը...
Ռեժիսոր Ջեսիքա Վուդվորդի «Լուկան» այս տարի ոչ միայն 20-րդ, հոբելյանական «Ոսկե ծիրան» կինոփառատոնն է բացել, այլև հայ կինոյի համար յուրատեսակ մի դուռ դեպի նոր հորիզոններ: Հինգ երկրների համա
Կարդալ Ավելին«Օղակում» ողջ մնալու և Դեր Զորից Բերդաշեն ճանապարհին կորածների մասին
Իր անվան պես ամուր մարդկանց օրրան է Բերդաշենը՝ ինչ-որ մի ազնվական համբերատարությամբ ու մեծահոգությամբ, հազարամյա պատմության պես մի քիչ հոգնածությամբ հևացող, սակայն՝ ոչ թևաթափ:
Կարդալ Ավելին