Ի՞նչ փնտրել էպոսում

Էպոսի՝ իբրև բանահյուսական ժառանգության առկայությունն, անշուշտ, վկայությունն է տվյալ ժողովրդի հնադարյա պատմության ու կենսափորձի։ Մյուս կողմից, վերջին շրջանում մեր էպոսի հանդեպ տարատեսակ մոլեռանդ մոտեցումներ են դրսևորվում. գիրքն ընդհուպ

Կարդալ Ավելին

«Ազատությունը չեն տար, ազատությունը կխլվի»

1920 թվականի հունվարի 25-ին տեղի էր ունենում Հայաստանի խորհրդարանի  հանդիսվոր նիստը, որի փոխնախագահն էր Լևոն Շանթը: Անկախության ճանաչման և Միացյալ Հայաստանի գաղափարի էյֆորիայի մեջ շատ էին ուտոպիստական

Կարդալ Ավելին

Ծաղկում

Հայոց միջնադարյան մշակույթի կարևորագույն ճյուղ է եղել ձեռագրերի պատկերազարդումը՝ մանրանկարչությունը։ Եվ ինչպես իրենք՝ մատյանին շողացող այդ պատկերներն են թովիչ, այնպես էլ բառը, որով հայերենում բնոր

Կարդալ Ավելին

Նահանջելու էլ ո՛չ ժամանակ, ո՛չ տեղ է մնացել

Հաղթանակը ուժ է պահանջում, պարտությունը՝ արժանապատվություն

Լուռ ու մառախլապատ են Քարվաճառի լեռները։ Ամուր, վսեմ, գեղեցիկ ու խրոխտ լեռները։ Չհասկացված, չճանաչված, չլսված Քարվաճառն իր միշտ լուռ ու համբերատար լեռներով

Կարդալ Ավելին

Ավետիք Իսահակյան. «Մենք հանդիսավոր խոստումների չենք հավատում»

Կարծես սուլթան Համիդի ժամանակներն ենք ապրում

«Էնվերը երևացել է և պիտի արշավե Հայաստանի վրա՝ Ադրբեջանի հետ, ստո՞ւյգ է»: Դեռ 100 տարի առաջ Եվրոպայից ուղարկած նամակներում տագնապած հարցնում էր Ավետիք Իսահակյանը: Մեկ դար անց այս նամակները ցավալիորեն նույնքան  արդիական են. նույն անո

Կարդալ Ավելին