Հավերժ փոքրիկ մեղվապահին՝ Յուկային

Բարձունքները միայն ֆիզիկական բարձունք չեն, դրանք նաև և ավելի շատ հոգևոր են: Մեր հոգու բարձունքներն են՝ պարզ ասած: Ես հավատում եմ դրան:

«Մի հրաշագործ, որ ոչնչից կարող է կերտել ամեն ինչ, մի խենթ, որ վարդերի ճամփան մի կողմ թողած, բոբիկ ոտքերով քայլում է, քայլում է կրակների, փշերի վրայով», -Հենրիկ Մալյանի բնորոշումն է Սերգեյ Փարաջանովին։

Նա համարվում է ապրող անգլիագիր գրողներից թերևս խոշորագույնը, ժամանակակից դասական։ Նրան համեմատում են կինոաստղ Գրետա Գարբոյի հետ, որը հրաժարվելով հանրային կյանքից, ասել էր․ «Ուզում եմ մենակ մնալ&raq

Եթե ինձ խնդրեին մեկ բառով նկարագրել Ստեփանակերտը, երևի երկար չէի մտածի ու կանվանեի այն «Ճերմակ քաղաք»: Եվ այդ «ճերմակությունը» միայն նրա՝ այդքան նրբաճաշակ, երևելի, բայց զուսպ շենքերի տեղական սպիտակ քարից չէր ծնվում, այլ նաև օդու

«Խաչաչարչար սուրբ դիտապետ

Նշանագործ անուամբ ի խաչ եւ յեկեղեցի