****

Սա խրամատների երկիր է.

«Գըտա՞ր, զավա՛կըս», հարցըրեց մայրը,

Ուրախ, նայելով իր տըղի վըրա։

Կաթսան թարս էր դրել գազին: Արդեն հիսուն տարվա կնիկ էր ու առաջին անգամ շփոթել էր լվացարանն ու գազօջախը: Լավ է ջուրը տաք չէր, բրինձը՝ ջհանդամը: Որ հիշում է, թե հայրը ոնց էր վագոններով սնունդ բերում, որի կեսը փչանում էր, մի մասն էլ աղքատներին էին

Ճամպրուկները ծանր էին՝ հիշողությունների պես: Քանի որ ամենաքիչ շորը հայրն ուներ, ընտանեկան տեղաշորը նրա ճամպրուկում էին դասավորել: Մայրը նույնիսկ արդուկել էր, չնայած հասկանում էր՝ մեկ է ճմրթվելու է: Աղջկա ճամպրուկը մանուշակագույն էր ու ամ�

Աստուած ըսավ․ «Մեր պատկերին ու նմանութեանը պես մարդ ընենք․․․․»։

Աստուած իր պատկերովը ստեղծեց մարդը։