Լոլիկի և ոսկեբերան ասպետների մասին

«Գրականության կենացը, որ գիտությունից ոչ պակաս, իսկ գուցե` ավելի ճշգրիտ է, որ կյանքից ոչ պակաս հսկա իրականություն է, իսկ գուցե` ոչ պակաս կյանք է…

Կարդալ Ավելին

Գաստոնը

Ինչպես ծրագրվել էր, նրա քնելուց հետո, նրանք պիտի դեղձ ուտեին, և հիմա նա նստած էր մի մարդու դիմաց, ով միանգամայն անծանոթ մարդ էր, բացառությամբ այն բանի, որ  իր հայրն էր։ Նրանք կրկին միասին էին (թեպետ նա չէր կարողանում հիշել, երբ էին իրենք միա

Կարդալ Ավելին

Երազանքը՝ վերադարձ տուն

Առաջ՝ իննսունականներում, ցուրտը իսկական ցուրտ էր, մարդն՝ իսկական մարդ։

Ցուրտ դեկտեմբերն իր սպիտակ շ

Կարդալ Ավելին

Պահարանը․․.

Ընդամենը 30 րոպե պետք եղավ, որ փոխվեր իր մասին ունեցած իր կարծիքը…

Մեղմ եղավ ասվածը: Ուզում էր ասել, որ ինքն իր աչքի գրողը դարձավ…

Կարդալ Ավելին

Հիշողության ավետարան

Չի ծնվել, չի մեռել, բայց բոլորը գիտեն նրա մասին, բոլորը հիշում են, ո՞վ է , դե՛, երեխաներ գուշակեք, երեք րոպե ժամանակ ունեք, առաջինը ճիշտ պատասխանողը կստանա մրցանակ: Երեխաները միաբերան

Կարդալ Ավելին