Հայկական Շարդենը

Հնարավո՞ր է պատկերացում կազմել նկարչի մասին, եթե հայտնի են նրա հազիվ երեք տասնյակ գործեր, ներառյալ՝ մի քանի տարբերակով արվածները, իսկ նկարների փոքր քանակը ու աշխարհագրական ցրվածությունը թույլ չեն տվե

Սոս Սարգսյանի խոհագրությունից այս երկու հատվածներն անկախության դժվար սկզբի, տառապանքներով լի ընթացքի, բայց և բաղձալի տարիների խտացման  խորհրդանիշն են: Առաջինը գրվել է 31 տարի առաջ, 2-րդը՝ փոքր-ինչ ավելի ուշ, և  երկու հատվածներում էլ հնչ

«Այնտեղ, ուր վերջանում է ասֆալտը». այսպես են բոլորը կարճ նկարագրում Սասունի Կոմեկ գյուղում դեպի հայ Ջեմիլ պապիկի տուն տանող ճանապարհը:

Օրորոցայինները ինքնաճանաչման միջոց են

Քառսուն օղորմի Արմաղանին, որ չհասցրեց երգել օրորոցային իր թառլան Դավթի համար։ Ու որբացավ Դավիթ հենց օրոր չլսելուց ու պատժվեց Դավիթ իր զավակին օրոր չերգելու համար։

Արդեն մեկ տարի է, որ մեզ հետ չէ Զավեն Սարգսյանը: «Մեզ հետ չէ» բառերը խիստ հարաբերական են հնչում նրա դեպքում. մի մարդու, որի ներկայությունը մեր քաղաքում ու քաղաքի մշակույթում շարունակվում է ոչ միայն