Շրջափակված Արցախի մայրաքաղաքում դեռևս չնահանջած ձմռան ցուրտ փողոցները հաճախ չէ, որ կարող են վառ գույներով ժպտալ: Եվ, այնուամենայնիվ, կան երբեք չհոգնող նվիրյալներ, իսկ ոմանց համար՝ խենթեր, որոնք չեն դադարում այս քաղաքին գույներ հաղորդելն ի

«Ջան բառը հոգի է նշանակում։ Ինձ այդ անունը տալով՝ «դատապարտեցին»

ավելի շատ հետաքրքրվելու ոչ թե մակերեսայինով,

85-ամյա կինը հաճախ է դստերը խնդրում բերել լուսանկարների ալբոմը, դնում է ակնոցն ու մանրիկ մատներով անցնում է իր հիշողությունների վրայով: Ահա դրանցից մեկը, որ պահում է հատուկ տեղում` հանկարծ չվնասվի: Լուսանկարում ինքն է`դեռ երիտասարդ, և

Նորից այդ անսովոր, բայց օրեցoր հարազատ դարձող ձայնը, որը տևական ժամանակ է փոխարինում է զարթուցիչիս: Շենքի բակում պարոն Վահագը վառելափայտ է կոտրում, նշանակում է՝ արդեն 7-ն է:

Եթե կարծում եք, որ սելֆին 21-րդ դարի «հայտնագործություն է», Թումանյանը կարող է ընդամենը մեկ լուսանկարով ցրել ձեր այդ միֆը: Բանաստեղծի այս լուսանկարը արվել է հենց իր կողմից, 1900-ին, Թիֆլիսում` «Վերնատանը»: Այստեղ նա 31 տարեկան �