Հասարակ բան

Ամառ էր։

***

Անձրևը գնո՜ւմ է,

Համեմատե՛ք այս երկու նախադասությունները․

ա) Իմ ձեռքին գիրք է։

Կարմիր, որպեսզի տաքացնեն, կապույտ, որպեսզի խաղաղություն տարածեն․․․

Տուն, ջերմություն, ընտանիքի մայր, քույր, կին․․․

Ի սկզբանե չէի նպատակադրվել խոսել պալատները զարդարող փառավոր կարպետների, ոչ էլ հայկական գորգի՝ ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ական �

Էպոսի՝ իբրև բանահյուսական ժառանգության առկայությունն, անշուշտ, վկայությունն է տվյալ ժողովրդի հնադարյա պատմության ու կենսափորձի։ Մյուս կողմից, վերջին շրջանում մեր էպոսի հանդեպ տարատեսակ մոլեռանդ մոտեցումներ են դրսևորվում. գիրքն ընդհուպ