Անի Հովակի Տիրամայրերը՝ երկաթի ծանրությամբ ու աղոթքի պես թեթև
Կա մի գիրկ էլ, որն ինձ է գրկում
Մետաղական թափոններ, բանալիներ, պտուտակներ, լամպեր. այն ամենը, ինչ մարդիկ, սովորաբար, համարում են անպիտան ու ոչ գործածելի, Անի Հովակի համար արվեստ ստեղծելու պոտենցիալ
Կարդալ Ավելին
Ատրպետն այլազգի դասականների գնահատմամբ
Հայերիս, բայց և ոչ միայն մեզ բնորոշ հատկանիշ է՝ չգնահատել մեր մեծերին, մանր-մունր բացթողումների մեջ չտեսնել այն վեհն ու արժեքավորը, որ նրանք թողել են սերունդներին՝ ստեղծագործելով հաճա
Կարդալ Ավելին
Երգը համշենական ինքնությանը վերադարձի միջոց, արդյո՞ք երգարվեստը կօգնի փրկել այս լեզուն
Համշենի լեռների ձայնը՝ առեղծվածային ու գեղեցիկ մեղեդիներ
Համշենյան պարզ, առեղծվածային ու գեղեցիկ մեղեդիները շատերին գերելուց զատ դարձել են նաև դրախտային Համշեն աշխարհի բացահայտման բանալին։ Առաջին հայացքից բարդ թվացող, յուրահատուկ և քաղցրիկ բարբառն ու Պոն
Կարդալ Ավելին
Հարություն Դելլալյան. «Երաժշտությունը որ հնչում է հոգուս մեջ, երբեք չի լռում»
Մարդ, որ երկու իրականության մեջ էր ապրում
Հարություն Դելլալյանի տարեդարձի օրն է: Նա երաժիշտ էր, որն իր դրամատիկ ու զարմանալի կյանքով, խորհրդային կարծրատիպերի մեջ որևէ կերպ չտեղավորվող երաժշտությամբ ու իր մարդկային տեսակով լուռ, բայց հաստատուն դիմադրություն էր խորհրդանշում իր
Կարդալ Ավելին
«Ռոքի և ռոքնռոլի» դրամատուրգը կամ «Զուգահեռ թատրոնի» ճանապարհով. Քզավիե Դյուրանժե
Ամենա կանանց մասին, ամենակնոջական և ամենականացի պիեսի՝ Ֆրանսիացի դրամատուրգ, սցենարիստ, ռեժիսոր, պրոդյուսեր Քզավիե Դյուրանժեի «Մարդկային պատմությունների» բեմադրությամբ է այս անգամ հայ հանդիսա
Կարդալ Ավելին