Հայկյան աղեղը երկնակամարում իր ծիրն է գծում,

Աստեղնացրիվ հայո

Ձեր ժանգապատ հոգին դարին դրոշ պարզած`

իբրև արդարացում ձեր բղջախոհ վարքի,

Աշխարհը գլուխն է կորցրել,- խռոված Մհերիդ նման

Պոետներ՝ հանճարեղ ու ազնիվ, երգեցին խոյանքը քաջերիդ,

Որ, ինչպես լույսի կ�