Հայկյան աղեղը
Հայկյան աղեղը երկնակամարում իր ծիրն է գծում,
Աստեղնացրիվ հայոց կամքերն է իրար ագուցում,
Բարձունքից ճախրող արծվի պես խրոխտ թևերը բացել
Արարատների գագաթներն ի վեր՝ Պարն է թևանցում:
Վաղուց հնչել է ազգահավաքի կոչնակը վերջին,
Հերոսացել են քաջ որդիներիդ շարքերն առաջին,
Նրանց ջղերը պրկված են, ինչպես աղեղը Հայկի,
Այլընտրանք չկա, ուխտադրուժ ոգին պիտ իջնի ծնկի:
Հայոց երկինքը կապույտ անուրջ է, ինչպես երբևէ,
Հայոց մայրերը այսուհետ էլ չեն հագնելու սևեր,
Սեգ զավակներդ մարտիրոսվեցին ճամփեքին դժնի,
Հայաստա՛ն աշխարհ, լայնորեն բացիր արծվային թևերդ:
Թիկունքիդ իջած դավադիր զարկից աչքերդ բացվել,
Կեղծ բարեկամի շողոմ խոսքից ես իմաստուն դարձել,
Նախնյացդ փառքը արթնացել քո մեջ, կոչում է ի գործ,
Հայկյան աղեղի սրընթաց թափը նոր ծիր է գծել:
16. 07. 2020 թ.
Գառնի