Ձմռան արևը ծույլ է մեր դասարանի Հայկի պես: Օրը սկսվում է, մարդիկ իրենց գործին են անցնում, իսկ արևը դեռ քնած է. երազ է տեսնում յոթերորդ երկնքում:

Ես ձմեռ շատ էի սիրում: Ավ�

Լիպոն երկու ոտով հասել էր Քյոնիգսբերգ, գերմանացու ոտը կտրել էր սովետմիությունից, ինքն էլ`միոտանի, հենակը թևի տակ պինդ պահած,

Զարիկի առջևի կաթնատամներն իրար հետևից ընկան:

«Առ քեզ շա