Թբիլիսիի կենտրոնում՝ Գուդիաշվիլիի (նախկին Լոռիս-Մելիքովի) փողոցում, իտալական ոճի մի երկհարկանի շքեղ շինություն կա, որը դեռ տանտիրոջ՝ Լադո Գուդիաշվիլիի կյանքի օրոք քաղաք այցելող արվեստասերների համար ուխտատեղիի էր վերածվել։ Այդ հյուրընկա

Միջնադարի վերջին բանաստեղծ և Վերածննդի նախակարապետ Դանթե Ալիգիերիի «Աստվածային կատակերգությունը» (հեղինակն այն անվանում էր «Կատակերգություն», Աստվածային մակդիրն ավելացվել է հետագայում)

Կիթառահար և կոմպոզիտոր Բորիս Անդրեասյանը ծնվել է 1953 թ․՝ Նախիջևանում: Նվագել սովորել է ինքնուրույն, նախընտրած ոճերն են՝ բլյուզ, ջազ, ֆլամենկո, ֆանկ, ջազ ռոք՝ ֆյուժն։ Անդրեասյանը կանգնած է եղել հայկական

Հարյուր տարի առաջ ծնվեց Շահնուր (Վաղինակ) Ազնավուրյանը, և չափազանցություն չի լինի ասել, որ առնվազն վերջին վեցուկես տասնամյակները դժվար է պատկերացնել առանց Ազնավուրի․ նրա ձայնը, երգերը, բանաստեղծությ�

Խորհրդային հասարակարգը բարդ, հակասություններով լի երևույթ էր․ այն ուներ իր ստորջրյա հոսանքները՝ այլախոհական շարժումներ, ընդհատակյա տնտեսություն, ռոք երաժշտությու�