Հավանաբար այս տարվա հունվարի կեսն էր, որ առաջին անգամ նայեցի ու պատի վրա մի հետք նկատեցի։ Ամսաթիվը ֆիքսելու համար անհրաժեշտ է հիշել, թե ինչ ես տեսել։
Այսպիսով, հիմա ես մտածում ե
Աքլորի հետ էր զարթնում: Ոտքերն ինքնուրույն գտնում էին մահճակալի տակ սիրուն դրված հողաթափերն ու սկսվում էր ամենօրյա քստքստոցը: Հատուկ առավոտյան արարողություն էլ կար. մոտենում էր հայելուն ու ասում.
«Լավ նկարիչ դառնալու համար պետք է գրագիտություն և տաղանդ: Եթե գրագիտություն չեղավ, տաղանդը`զրո է: Ինքնուս շրջանում ինձ հռչակավոր նկարիչ էի համարում, որքան խորացա, այնքան ինձ նկարիչ չհամարեցի… Եթ
Շրջափակված Արցախի մայրաքաղաքում դեռևս չնահանջած ձմռան ցուրտ փողոցները հաճախ չէ, որ կարող են վառ գույներով ժպտալ: Եվ, այնուամենայնիվ, կան երբեք չհոգնող նվիրյալներ, իսկ ոմանց համար՝ խենթեր, որոնք չեն դադարում այս քաղաքին գույներ հաղորդելն ի
«Ջան բառը հոգի է նշանակում։ Ինձ այդ անունը տալով՝ «դատապարտեցին»
ավելի շատ հետաքրքրվելու ոչ թե մակերեսայինով,