Հայ կինոյի 100-ամյակը ևս մի առիթ է վերստին խոսելու մեր կինոյի պատմության, նրա ակունքների ու մեծերի մասին: «ArtCollage»-ը հատվածաբար ի
Ռեժիսոր Ջեսիքա Վուդվորդի «Լուկան» այս տարի ոչ միայն 20-րդ, հոբելյանական «Ոսկե ծիրան» կինոփառատոնն է բացել, այլև հայ կինոյի համար յուրատեսակ մի դուռ դեպի նոր հորիզոններ: Հինգ երկրների համա
Տղամարդը հավաքեց չոր փայտերը, դրեց իրար վրա ու վառեց կրակը։ Երկինքը կլանում էր կայծերը ու հետ չէր տալիս, երկինքը սովոր է ամեն ինչ առնել-տանել: Ուզեց լաց լինել, բայց զգաց, որ աչքերը չոր են, նորից փորձեց, էլի չստացվեց, զայրացավ ինքն իր վրա, որ
Շորերը կոկիկ դասավորեց դարակում: Մի շորեր էլ լինեին: Սև, վրան լայնացած շրջազգեստ, մոխրագույն պիջակ, հագին եղած միակ ծաղկավոր շորը, մեկ էլ օժիտում եղածը: Ցեցի դեմ բաց սրվակով օծանելիք դրեց դարակում ու պինդ փակեց պահարանը: Սկոչով: Հետո վերցրեց
Թորոսի սենյակը միշտ կիսամութ էր։ Ցերեկներն արևն էր փորձում նեղ պատուհանը ծածկող մուգ շագանակագույն վարագույրը ճեղքելով՝ մի գրամ լույս ուղարկել բաց կանաչ խամրած պաստառով պ