Տանտերը
Գիշերն անկոչ հյուր էր այդ կողմերում: Ու խնդիրն արնահոտ զգացող սոված գայլի ոռնոցը չէր, ոչ էլ նույնիսկ պարտաճանաչ թշնամու անթիվ կրակոցները և կամ երեխաների հուսաբեր լացի իսպառ բացակայությունը. խնդիրն աստղաչափ հիշողության ծանրությունն էր, որ
Կարդալ Ավելին
Կատակը
Ձմռան պարզկա կեսօր է․․․ Սառնամանիքը սաստիկ է, ճռճռան: Նադենկան բռնել է ձեռքս, և նրա քունքերի գանգուրներին ու շրթունքից վերև աղվամազերին արծաթագույն եղյամ է նստել։ Մենք բարձր լեռան վրա ենք։ Մ
Կարդալ Ավելին
Հրաչյա Թամրազյան. «Մեր զորության նշանը, մեր մեծ ժողովումի մարտակոչը և մեր ուղերձը գալիքին»
Վերջին օրերի սոսկալի փորձությունները մեզ ստիպեցին ևս մեկ անգամ արձանագրել մի պարզ իրողություն. վերջին երեք տասնամյակներին՝ Հայաստանի անկախության նվաճման առաջին իսկ օրից, ոչ թե պաշտոնապես Արցախի անվտանգության երաշխավոր համարվող Հայաստա
Կարդալ Ավելին
«Հողոտ ձեռքերը ամենամաքուր ձեռքերն են...»
Ամառային օր էր, բայց Լոռի բերդում ոտքերիս տակ զգում էի խաշամը, ռունգերիս հասնում էր դրա հոտը, որն արդեն աշնան մասին էր: Լոռվա մի փոքրիկ անկյունում, իրենց տան ուռենու մոտ ինձ դիմավորեց տիկին Սիլվան: Մեքեն
Կարդալ Ավելին
Արունդատի Ռոյ. էսսե
Հնդիկ գրող, քաղաքական գործիչ Արունդատի Ռոյին շնորհվել է Եվրոպական էսսեների 45-րդ մրցանակ
Կարդալ Ավելին
