Ոչ միայն որակյալ սպիտակ գինու, գեղեցիկ եղևնիների ու Աղստևի հոսանքի բերած զովությամբ է հայտնի Իջևանը՝ Հայաստանի մշակութային կյանքի երբեմնի «պատվո պահակներից» մեկը:
Իջևանյան հայ
Սուրբ Ծննդյան տոների կախարդանքը մշտապես զարդարել է բազմաթիվ ազգերի ու սերունդների տարվա գլխավոր տոնը, որը հետագայում տարբեր ժամանակաշրջաններում արտացոլվել է նաև գրականու
Հռոմեական կայսր Կոստանդին Մեծի հաղթանակից հետո Հռոմեական եկեղեցին դեկտեմբերի 25-ը սահմանեց որպես Քրիստոսի Ծնունդը նշելու օր։ Արդեն 4-րդ դարի վերջից այդ օրն ամբողջ քրիստոնեական աշխարհը նշում էր Սուրբ Ծնունդը, բացառությամբ արևելյան ե
Տուն մուկ էր մտել: Հենց այն օրը, երբ թշնամու վերջին ռմբակոծությունից հետո փլուզվեց քաղաքի միակ գունավոր շենքը՝ գրադարանը, որի պատերին հիմնականում անտաղանդ նկարիչները պես-պես գույներով պատկերել էին հիմնականում տաղանդավոր գրողներին
Երկու հարևան հանրապետությունների մայրաքաղաքներում՝ Երևանում և Թբիլիսիում մինչև օրս Զորավար Անդրանիկին նվիրված որևէ հուշատախտակ չի տեղադրված, ուստի սոսկ տքնաջան, երկարատև աշխատանքի միջ